Gdy w podobnych okolicznościach pisał wspomnienie pośmiertne o profesorze Mieczysławie Mazarakim, zakończył je słowami: Dobry obyczaj mądrych ludzi, którym nie obce jest umiejętne wyrażanie wdzięczności – to pamięć. 

- Panie Edwardzie, jesteśmy i będziemy Panu bardzo wdzięczni, pamiętamy i będziemy pamiętać o Pana ogromnej życzliwości i o tym wszystkim, co przez lata wzbogacało nasze Muzeum, i służyć będzie także przyszłym pokoleniom. 

Wspominamy dzisiaj wszystkie Pana indywidualne wystawy w „Domu Urbańczyka” z bardzo cennymi eksponatami pochodzącymi z Pana zbiorów:

- Drukarnie, prasa, wydawnictwa ziemi chrzanowskiej 1905-1985,

- Literatura polska. Dedykacje rękopiśmienne”,

- Julian Tuwim – w setną rocznic ę urodzin ,

- Widzenie wieży Babel. Ikonografia ,

- Kartka Bożonarodzeniowa ,

- … Wszystko to ożyło. Ziemia chrzanowska na starej pocztówce i fotografii (1898-1945)

-  „Bom wszędzie cząstkę mej   swej zostawił”. 200. rocznica urodzin Adama Mickiewicza ,

- Chrzanoviana.

Łezka w oku zakręciła się, gdy przypomnieliśmy sobie ogromne zainteresowanie, jakim cieszyły się wymienione wystawy, gdy np. na wystawę o Adamie Mickiewiczu z samego Chrzanowa przyszło prawie sto grup szkolnych, a z Jaworzna – kilkadziesiąt, i jakieś nawet z Zawiercia.

Wymieniamy bardzo wiele przygotowywanych własnych wystaw, gdy korzystaliśmy z Pana ogromnej wiedzy i na które zawsze chętnie pożyczał Pan COŚ ze swoich bogatych zbiorów.

Pańskie dzieło życia CHRZANOVIANA również miały swą wystawową, bardzo ważną prezentację – na jubileusz 40-lecia naszego Muzeum, a dzisiaj stanowią jakże cenny zbiór archiwalny, którego skrótowa nazwa – „Dar Śmiłka” – zawsze będzie przypominała Osobę jego hojnego Darczyńcy.

Zachowywać będziemy wierność Pańskiemu przesłaniu, zapisanemu przy okazji tej darowizny,  cennej nie tylko dla Muzeum ale i dla Chrzanowa i ziemi chrzanowskiej. Napisał Pan wtedy: Darowuję ten zbiór mojemu miastu rodzinnemu, Chrzanowowi, gdyż taki jest mój zamysł i przekazuję go chrzanowskiemu Muzeum, które jako miejsce „poprzez wieków ciszę” ocala od zapomnienia i służy pamięci naszej historii. […] Zbiór ten ma służyć każdemu, kto zechce z niego skorzystać. W imieniu własnym i wszystkich korzystających – dziękujemy!

Dziękujemy również za przygotowanie bardzo wartościowej bibliografii, dotyczącej dziejów ziemi chrzanowskiej, za wydany przez Muzeum pierwszy album z chrzanowskimi pocztówkami, za wydawnictwo „Chrzanoviana…” i foldery wystawowe. Również za publikowane w „Przełomie” „Wypisy chrzanowskie”, zebrane w jeden zbiór w muzealnej dokumentacji naukowej i z Pana aprobatą przez nas kontynuowane.

Dzięki Panu mamy w swoich zbiorach wyjątkową pamiątkę po naszych Profesorach. Dzisiaj już trudno przecenić rozmowę, jaką  z Gospodarzami nagrał Pan kamerą w domu Ireny i Mieczysława Mazarakich.

Pan Edward Edwin Śmiłek urodził się w Chrzanowie, u swego Ojca-księgarza uczył się miłości do książek profesjonalnego obchodzenia się z wydawnictwami. Od 1968 roku mieszkał w Krakowie. Praktykę zawodową rozpoczął od dwuletniej pracy w księgarni przy ul. Wiślnej. Po niej była już praca w antykwariacie, której uwieńczeniem był własny, rodzinny antykwariat naukowy, do którego chętnie przychodziło się nie tylko po to, aby kupić książki. 

W 2000 roku – podczas uroczystości jubileuszowych 40-lecia działalności naszego Muzeum – Pan Edward został uhonorowany medalem „Za zasługi dla rozwoju miasta i ziemi chrzanowskiej”.

Łączymy się w bólu z Rodziną Zmarłego, który pozostanie w naszej pamięci jako wspaniały Przyjaciel Muzeum, zaprzyjaźniony też prywatnie z dzisiejszymi Patronami naszej Placówki (zresztą było to realizacją Jego publicznej propozycji) i z pracownikami, szczególnie z panią Teresą Machnicą, która była kustoszem wszystkich Jego wystaw indywidualnych w „Domu Urbańczyka” i współpracownikiem w przygotowywaniu wydawnictw.

Panie Edwardzie, DZIĘKUJEMY! CZEŚĆ TWOJEJ PAMIĘCI!

Dyrektor i Pracownicy Muzeum w Chrzanowie

im. Ireny i Mieczysława Mazarakich

Kulturalny Chrzanów

www.kulturalnychrzanow.pl