Dom Urbańczyka
Dom, usytuowany w niewielkim ogrodzie, zakupiono z funduszów miejskich w 1981 r., bezpośrednio od spad- kobierców ostatniego właściciela, Tadeusza Urbańczyka. Zaprojektował go i zbudował powiatowy budowniczy, Franciszek Urbańczyk. Budynek pochodzi zapewne z ostatniej ćwierci XIX stulecia i jest ciekawym przykładem małomiasteczkowego budow- nictwa willowego o wyraźnych cechach regionalnych. To dom parterowy, z cegły, na podmurówce kamiennej, częściowo podpiwniczony. Dach o konstrukcji drewnianej pokryto dachówką ceramiczną, zakładkową. Elewacja frontowa i boczna posiada bogaty wystrój architektoniczny z drewnianym gankiem w części frontowej. Walory zabytkowe i estetyczne oraz położenie w dogodnym, centralnym punkcie miasta spowodowały, że w porozumieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Katowicach przeprowadzono kapitalny remont i zaadaptowano budynek dla celów muzealnych. Zlikwidowano ściany działowe i drzwi do pomieszczeń na parterze oraz schody wewnętrzne, zachowując drewniane odrzwia i uwidaczniając stare podziały konstrukcyjne, tworząc dwustronnie otwarty ciąg wystawowy. W pokoju przylegającym do klatki schodowej pozostawiono drewniany strop kasetonowy. W niedużej części piwnicznej zbudowanej z miejscowego kamienia urządzono oryginalne wnętrze ekspozycyjne. Poddasze przystosowano na pracownie, bibliotekę, archiwum i czytelnię. Zabytkowy obiekt oddano do użytku jesienią 1985 r., organizując wielką jubileuszową wystawę dorobku Muzeum w XXV lecie jego istnienia.

|